Vis is niet alleen een van de belangrijkste voedingsmiddelen van het mediterrane dieet, maar vormt ook een essentieel onderdeel van een gezond dieet. Wanneer het echter aankomt op het vullen van het winkelwagentje, is een van de meest gestelde vragen: Welke vissen bevatten het minste kwik? Als u zich ooit heeft afgevraagd of u veilig vis kunt eten zonder dat u wordt blootgesteld aan zware metalen, dan bent u hier aan het juiste adres.
De afgelopen jaren zijn er verschillende onderzoeken gepubliceerd over de aanwezigheid van kwik in vis en zeevruchten, wat tot bezorgdheid leidt bij consumenten. Vandaag de dag verzamelen we wetenschappelijke informatie over de vis en schaaldieren met lagere kwikconcentraties, waarin op een heldere en actuele manier wordt uitgelegd wat ze zijn, waarom het belangrijk is om ze te kiezen en hoe kwik onze gezondheid beïnvloedt. Bereid u voor om alles te ontdekken wat u moet weten over dit onderwerp, ondersteund door het nieuwste bewijs en praktische tips voor het veilig eten van vis.
Waarom is er bezorgdheid over kwik in vis?
El kwik Het is een zwaar metaal dat door milieuvervuiling in rivieren, meren en vooral in de oceanen terecht kan komen. Eenmaal in de voedselketen wordt het opgenomen door waterorganismen aan de basis van de voedselketen. Vervolgens hoopt het zich via een proces dat biomagnificatie wordt genoemd, op in de weefsels van vissen en schaaldieren die zich hogerop in de voedselketen begeven. Dit betekent dat de grote roofdieren, dat wil zeggen de grotere vissen en een lange levensduur, zijn de soorten die de meeste kwik verzamelen.
Het echte probleem is de methylkwik, een van de meest giftige vormen van kwik, die is opgeslagen in het vlees van vissen en die door ons lichaam kan worden opgenomen wanneer we deze voedingsmiddelen consumeren. De gevolgen voor de gezondheid Ze kunnen belangrijk zijn bij een hoge inname: schade aan de nieren, longen, het cardiovasculaire stelsel en het zenuwstelsel, vooral bij zwangere vrouwen, kinderen en gevoelige mensen.
De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) Er wordt een veilige innamelimiet van 1,3 microgram methylkwik per kilogram lichaamsgewicht per week vastgesteld en 4 microgram per kilogram in het geval van anorganisch kwik. Europese regelgeving stelt een plafond vast van 0,5 microgram kwik per gram vis voor regelmatige consumptie.
Welke vissen verzamelen het meeste kwik?
Er is een wetenschappelijke consensus: De grootste, langstlevende en vleesetende vissen zijn de vissen die het meeste kwik kunnen opnemen.. Enkele veelvoorkomende voorbeelden zijn:
- Rode tonijn
- Zwaardvis (keizer)
- Snoek
- haaien (zoals blauwe haaien en makohaaien)
- Donkere tandbaars
- Gewone zeebrasem
- europese paling
- Verkrachting
- Grote rivierkreeft
- Europese barracuda
Deze vissen bevatten doorgaans meer dan de aanbevolen hoeveelheid en hoewel de consumptie ervan in kleine hoeveelheden veilig is voor gezonde volwassenen, Zwangere vrouwen en kinderen moeten deze producten vermijden of beperk uw inname volgens het officiële advies, zoals dat van het Spaanse Agentschap voor Voedselveiligheid en Voeding (AESAN).
Waarom bevatten sommige vissen minder kwik?
De sleutel is dat kleine, kortlevende vissen die zich voornamelijk voeden met plankton of kleine dieren Ze hebben amper de tijd om grote hoeveelheden zware metalen in hun weefsels op te slaan. Bovendien bevatten veel schelpdieren en weekdieren, die ook in grote hoeveelheden worden gegeten, nauwelijks kwik.
Hetzelfde geldt voor gekweekte visdie in gecontroleerde omgevingen worden grootgebracht en waarvan de voeding en de omgeving streng worden gecontroleerd om te voorkomen dat er verontreinigende stoffen binnendringen. Daarom hechten steeds meer consumenten waarde aan de herkomst en de kweekmethode bij de aankoop van vis.
De definitieve lijst: Vis en zeevruchten met het minste kwik
Verschillende recente organisaties en onderzoeken, zoals het werk van de Instituut voor Milieudiagnose en Waterstudies (IDAEA-CSIC) en de OCU-rapporten hebben een consensuele lijst van soorten opgesteld die "Ze komen er nooit overheen" de maximaal aanbevolen drempelwaarde voor kwik in een van de geanalyseerde monsters. Van de ruim 1.300 exemplaren van 58 soorten vis en schaaldieren die in Spanje, Italië en Frankrijk op de markt zijn gebracht, is er slechts één 13 soorten kwam er "schoon" uit. Hieronder vindt u de lijst, hoewel sommige ervan misschien moeilijk op alle markten te vinden zijn:
- sardine
- Ansjovis
- Blauwe wijting
- Karamel (Spicara smaris) / Trompero
- Zeebrasem (specifieke soort: zwarte zeebrasem)
- Gouden
- Gewone inktvis (hoewel het geen "vis" is, maar een koppotige)
- Prins (papegaai of raón)
- Rotsmul
- Hooglander
- Corvinera (bruine corvallo of corvina)
- Salema (salpa)
- goudmakreel
Deze soorten kunnen als 'veilig' worden beschouwd wat betreft het kwikgehalte en worden vooral aanbevolen als u uw blootstelling aan dit metaal tot een minimum wilt beperken.
Andere vissoorten en schaaldieren met een laag kwikgehalte volgens de OCU en AESAN
Naast de lijst van 13 soorten zijn er ook andere onderzoeken en organismen zoals de Organisatie van Consumenten en Gebruikers (OCU) en AESAN omvatten meer soorten met een laag kwikgehalte. Tot de meest aanbevolen behoren:
- Venusschelp en mossel
- kabeljauw en kabeljauw
- Zool, schol en tong
- Garnalen en garnalen
- Octopus en inktvis
- Forel en zalm
- Spinkrab, krab en kokkel
- Makreel
- Karper en pomfret
in principe, De kleine vissoorten, schelpdieren en weekdieren die veel in Spanje en Europa worden gegeten, zijn geschikt voor het hele gezin., behalve in specifieke situaties van allergieën of dieetbeperkingen.
Vissen met een gemiddeld kwikgehalte: zijn ze gevaarlijk?
Onder de vissen die zich kunnen voordoen tussenliggende niveaus van kwik, maar voor de gemiddelde consument is het niet verontrustend dat er soorten zijn zoals zeebaars, heek, noordelijke bonito of makreel. Deze vissen zijn veilig om te eten als onderdeel van een gevarieerd en evenwichtig dieet, zolang u zich aan de aanbevolen frequentie houdt en voorrang geeft aan 'schone' soorten bij zwangere vrouwen en minderjarigen.
Officiële aanbevelingen: Hoeveel vis en voor wie?
De meest actuele gidsen, zoals die van de Spaans Agentschap voor Voedselveiligheid en Voeding (AESAN), voorstellen:
- Eet tussen de 3 en 4 porties vis per week, afwisselende soorten en keuze voor variatie (wit, blauw, zeevruchten).
- Zwangere en zogende vrouwen en kinderen jonger dan 10 jaar Ze zouden soorten met een hoog kwikgehalte (blauwvintonijn, zwaardvis, snoek, haai) moeten vermijden en zich moeten richten op 'schone' soorten of soorten met een laag kwikgehalte.
- Kinderen tussen 10 en 14 jaar oud Ze kunnen "grote" vissen eten, maar beperk de hoeveelheid tot maximaal 120 gram per maand.
Deze aanbevelingen betekenen niet dat het eten van vis gevaarlijk is, integendeel: het eten ervan is gezond en veilig, maar het is de moeite waard. kies de soort goed en geven prioriteit aan de kwaliteit en herkomst van het product.
Waarom is het zo belangrijk om vis te eten?
Het eten van vis heeft talloze gezondheidsvoordelen dankzij de hoog gehalte aan eiwitten van uitstekende kwaliteit en zijn rijkdom in omega-3-vetzuren (DHA en EPA). Bovendien is vis een bron van Vitamine B (B1, B2, B12), A, D en mineralen zoals fosfor, kalium, calcium, jodium en magnesium.
De omega-3 meervoudig onverzadigde vetzuren aanwezig in vis Ze helpen hart- en vaatziekten voorkomen, verbeteren de hersenfunctie en dragen bij aan de ontwikkeling van kinderen. Kleine vette vissoorten, zoals sardines en ansjovis, zijn bijzonder interessant vanwege hun bijdrage aan deze waardevolle voedingsstoffen en zijn bovendien vrijwel kwikvrij.
Witte vissoorten zoals kabeljauw, heek en tong zijn niet alleen licht verteerbaar, maar bevatten ook minder vet en zijn ideaal voor mensen van alle leeftijden.
Kwikrisico's en symptomen van vergiftiging
Kwikvergiftiging is bij een normaal dieet onwaarschijnlijk, tenzij er grote vissoorten met een hoog kwikgehalte op grote schaal worden geconsumeerd. De veel voorkomende symptomen van vergiftigingVolgens studies en gezondheidsautoriteiten omvatten:
- verdoving in verschillende delen van het lichaam
- Temblores
- Onvastheid bij het lopen
- Wazig zien
- Geheugenverlies
- Aanvallen (in ernstige gevallen)
Omdat het echte risico ligt in de hoge en frequente consumptie van sterk verontreinigde soorten, is het van essentieel belang varieer het soort vis en voorkomen dat de meest problematische soorten worden mishandeld. De mensen die het meest kwetsbaar zijn voor deze effecten zijn nog steeds jonge kinderen en zwangere vrouwen.
Heeft de herkomst en het type visserij invloed op kwik?
Als hij herkomst van de vis, de wijze van verkrijging (wild of gekweekt) en de plaats van aankoop kan invloed hebben op de hoeveelheid kwik en andere aanwezige verontreinigende stoffen. In de Europese Unie gelden strenge controles die de marketing van vis die de wettelijke drempels overschrijdt, voorkomen. Daarom is het essentieel Koop altijd bij erkende instellingen, waar het product kwaliteits- en voedselveiligheidscontroles doorstaat.
Illegale visserij, directe aankopen bij schepen buiten de officiële kanalen om en ongereguleerde producten kunnen een extra risico op verontreinigingen opleveren.
Kwik en milieuvervuiling: een overzicht
El Kwik komt van nature voor in de aardkorst, maar menselijke activiteiten (mijnbouw, industrie, verbranding van fossiele brandstoffen) hebben ervoor gezorgd dat de soort steeds vaker in de zeeën terechtkomt. Eenmaal daar kan het worden getransformeerd in methylkwik en komen via de vissen in de voedselketen terecht. De Middellandse Zee is een van de meest gecontroleerde en bewaakte gebieden in Europa, vanwege de vele menselijke activiteiten in het verleden en de beperkte capaciteit voor watervernieuwing.
De huidige Europese controles en regelgeving garanderen echter de voedselveiligheid voor consumenten. De grote les is dat we weliswaar aandacht moeten besteden aan het kwikprobleem, Verantwoord vis eten is nog steeds veilig en wordt sterk aanbevolen.
Dankzij wetenschappelijk onderzoek en gezondheidscontroles kunnen we tegenwoordig kiezen uit een ruime variëteit aan heerlijke en gezonde kruiden, zonder angst voor kwik. De sleutel is informatie en variatie. Door te kiezen voor kleine vissoorten, schaaldieren en weekdieren, de soorten af te wisselen en prioriteit te geven aan de productkwaliteit, kunt u optimaal en onbezorgd genieten van de smaak van de zee.